lees en gij zult zich nooit vervelen

Dag luitjes

We hebben alweer een stuk af gelegd en zitten nu Voorbij Melbourne te internetten.
Dus al een dike 1500 km verder!

Van Adelaide
Het lijkt erop dat Backpackers echt opgelicht willen worden want een reactie op onze flaaiers voor de auto blijven weg. Wat wil je ook als er veel goedkopere 4wd advertenties hangen waarbij zelfs de rugbybal word gebruikt om de auto aan te prijzen. Of er staat een foto bij die niet van de auto is maar gewoon van het internet is gehaalt. We hebber tussen alle tientalle advertenties wel 1 4wd zien hangen die de moeite en de concurentie waard was. Maar ja misschien hebben backpackers ook wel niet zoveel geld hè!! We zijn nu bezig de advertentie in een krantje en op het internet te zetten.

Ondanks dat we al zoveel kustlijnen en prachtig stranden en rotspartijen gezien hadden, besloten we toch maar de bekende Great Ocean Road te gaan rijden op onze weg naar Melbourne. En we moeten toe geven dit stuk was ook wel heel gezellig!! Nergens ben je alleen, je staat zelfs in de rij om je auto kwijt te kunnen en we hebben weer heel veel aziaten en fotocamera’s gezien. De natuur was dan ook wel weer wonder schoon en prachtig! En de weg liep echt pal langs de kust wat ook erg mooi was! Natuurlijk daarna langs de surferscoast op het strand gezeten en naar surfers gekeken. Maar zonder wetsuite was het water wel erg koud.

En omdat we aan de surferscoast zaten vonden alle campings dat het wel een leuk prijsje waard was. Waar wij vonden dat we niet echt een camping nodig hadden. En na een paar pogingen om een goedkopere camping te vinden bleek dit niet te bestaan in deze regio. Maar de dag begon al op zijn einde te lopen en we wilden wel wat eten. We besloten dan ook ergen een gridpad op te gaan en bij een picknick tafel te logeren. We staan nog geen half uur of er komt nog een auto aan, en wij denken al het ergste. De jongen wilden daar zijn kano uitproberen en na zij tocht mochten we wel met hem mee om bij zijn huis op het pad te staan. Hij woonde daar samen met 4 andere jongens en dus hebben we daar s’avonds nog heel gezellig een drankje gedaan.

Eindelijk in melborne aangekomen zouden wij daar martin van het vliegveld afhalen. Deze arme jongen bleek een vertraging te hebben waarin je met gemak een rondje australie zou kunnen rijden, en zelfs tijdens het ophalen van de tassen konden we achteraf nog best een tourtje melborne sydney en weer terug doen. Maar dan eindelijk kwam martin door de poort lopen en konden we martin kennis laten maken met froukje der shopverslaving in het grootste shoppingcentre van australie groot feest dus. De volgende dagen bewees martin een toerist van de eerste klasse te zijn en vond hij toch wel bijna alle gebouwen mooi en een foto (of 10 foto’s met verschillende lichtinvloeden en camera standpunten) waard. Wij hebben ons toesteletje dus maar mooi in de tas gelaten en we hopen dat we dan later een slectie van deze fotos van je mogen kopieren, Martin? Er is een dag van komen en een dag van gaan en na 3 dagen melborne ging martin der vandoor richting Sydney om een kamer te zoeken


Na het vertrek van martin en het uitblijven van reacties op onze advertenties besloten wij weer verder te trekken. Allereerst naar Wilson prometry een fantastisch natuurgebied waar we 2 dagen bleven hangen. Toen vervolgens de regen op kwam zetten en het bleek dat dit zo ongeveer 4 dagen zou aanhangen besloten wij maar snel richting Sydney te vertrekken en het slechte weer achter ons te laten. Tussendoor mochten we nog door de hoofdstad van australie genaamd Canberra heenrijden. We besloten het ook alleen maar bij het doorheenrijden te houden aangezien we nog nooit zo een saaie stad gezien hadden.

In Fitzroy crossing waren we trouwens nog een man genaamd mark tegen gekomen een aardige gezellige man van een jaartje of 50 met altijd een wijntje in zijn hand en hij had ons uitgenodigd om als wij langs woollongong (vlak onder Sydney) reden gezellig langs te komen. Dat zagen wij dus wel zitten en na een belletje bleken mark en zijn vrouw nog steeds helemaal achter deze beslissing te staan. Daar hebben wij een heerlijke gezellige dag gehad, ‘s avonds weer heerlijk in een echt bed geslapen en heeft froukje minutenlang naar een geopende gevulde koelkast zitten kijken met een blik van verlangen. Verder heeft mark ons nog in contact gebracht met het voor mike al een beetje bekende http://www.geocaching.com, dat is een soortemet “schattenzoekensport” welk je overall op de wereld kan beoefenen zo lang je maar in het bezit van een handheld gps en een internet verbinging bent. Op internet zijn dan dmv coordinaten en vragen verschillende schatspeurtochten uitgezet. Op het eindpunt blijkt daar dan een schat verborgen te zijn waar je dan je naam op kunt schrijven en je een cadeautje uit de schat kan omwisselen voor iets dat je zelf meegebracht hebt van gelijke waarde. Mike en froukje staan dus op 1 positief afgeronde schatzoektocht.

Na van mark en zijn vrouw afscheid genomen te hebben gingen wij de volgende dag weer door op weg naar de royal national park van Sydney. Ook weer een heel mooi natuurpark en op het heetste van de dag zagen wij daar dan een lifter in de middle of nowhere lopen zonder water en pet. Aangezien wij dus uiterst beleefde en aardige nederlanders zijn pikte wij deze jongen op. Deze jongen bleek geen jongen maar een man van 37 te zijn. En deze oekraiense man woonde en werkte al 3 jaar in sydney. hij was gaan wandelen die dag en had de verkeerde afslag genomen en zonder er erg in te hebben was hij helemaal afgedwaald. dus wij zouden hem dus wel ff bij zijn auto afzetten en onderweg waren we mooi aan de praat geraakt. Toen hij hoorde dat we in Sydney op zoek waren naar een plek om te camperen en overnachten bood hij ons aan om bij hem te logeren. In eerste instantie voor en nacht maar hij heeft ons later aangeboden om te blijven totdat we weer richting Nederland zullen vertrekken. Dat laten wij ons dus geen 2e keer zeggen want we zitten hier super. We zitten op ongeveer 15 minuutjes treinen van het centrum, we zijn voorzien van alle luxe als eigen douche met ligbad, internet, een echt bed, een koelkast en een vette grote TV. Dit met alle vrijheid en zonder verwachtingen dus bijna te mooi om waar te zijn En het is eigenlijk ook best wel gezellig. Dus zijn wij vanuit onze nieuwe homebasis in rockdale Sydney aan het proberen onze auto te verkopen wat door de concurrentie ook hier een moeilijke opgave gaat worden. Maar wij weten van geen opgeven en we gaan door tot het bittere eind!

Verder als laatste een ietswat minder prettige mededeling voor iedereen die altijd zo genieten van het verjaardagsfeestje van mike. Dat feestje zal dit jaar namelijk verplaatst worden naar het altijd mooie Sydney. En aangezien wij ervanuit gaan dat het nogal moeilijk gaat worden om massaal een last minute te boeken zullen vele van jullie deze 23 jarige geboortesdag van mike op 2 maart over moeten slaan. Maar voor een ieder die wel een lastminute heeft kunnen bemachtigen er staat een grote bus klaar bij het vliegveld die jullie direct richting het centrum brengt (lijn 61 ofzo geloof ik) daar kan je zo een hostelletje boeken en daarna kunnen we losgaan in Sydney. Het is zaterdag op zondag ook nog eens martygrass in sydney wat ongeveer vergelijkbaar is met Gayparade. Lache dus en vergeet zeker niet je roze puntmuts en andere frutseltjes mee te nemen. En voor iedereen die het wel over moet slaan heb ik besloten dat we dan maar een biertje moeten gaan drinken als mike en froukje weer heelhuids terug in Nederland aankomen!


Oh jah mischien is er toch nog hoop in de duisternis van de verkoop van de auto. Tijdens het schrijven van dit stukje hebben we net een belletje gehad van geinteresseerde voor onze jacky. Nou maar hopen op het beste

Tot laters!!!


Fotolink: http://www.mijnalbum.nl/Album=W7WS4SQW