back on track

Kerst in Fitzroy, het zou een hele happening worden. De bar, het restaurant en de lodge waren gesloten voor gasten en wij mochten de lodge overnemen en eten en drinken wat we wilde. ‘S ochtends begonnen we dus met een overheerlijk amstel’tje gevolgd door een nog lekkerder amstel’tje gevolgd door nog een amstel’tje. Dit deed ons toch nog een beetje aan thuis denken want we misten onze vrienden en familie toch wel een beetje. (gaan jullie nou geen valse illusies maken dat we het niet zonder jullie kunnen want het lukte ons eigenlijk best wel heel aardig. Maar niks is zo gezellig als thuis.) later werd al het personeel nog getracteerd op een kerstpakketje waarna we aan het kerstbuffet konden beginnen. Oesters lagen er op dat buffet en dat wilde mike en froukje wel eens proberen. Mike vond het eigenlijk nog best wel goed eetbaar maar als jullie frouk der gezicht hadden gezien bij het naar binnen slurpen van dat arme schelpdiertje pfff dan zouden jullie meteen dubbel liggen. Het was eigenlijk vergelijkbaar met iemand die net een hap snot kreeg met een zeewatersmaakje wat het volgens froukje ook bleek te zijn. Verder was er nog een zeephelling waarvan iedereen op de meest absurde manieren naar beneden wilden gaan en ‘s avonds waren er nog 3 volledig gevulde drank eskies (koelboxen) beschikbaar gesteld .

Na alle pech rond om de reparatie van de auto besloten we 2007 toch positief af te sluiten… de 31ste konden wij namelijk eindelijk weer op weg. Onze Jacky de Jackaroo (de naam voor onze auto afgeleid van de type naam en vrouwlijk vanwege haar koplampen en haar mooie vormen van zowel voor en achter) was weer helemaal in haar sas en haar nieuwe rikketik liep weer als een zonnetje. Na 400 kilometer afgelegd te hebben kwamen we weer terug in Fitzroy om daar onze spullen op te halen en oud op nieuw te vieren. Omdat we in December het maandbudget gehaald hadden hadden we alle 2 nog een voucher van 50 dollar voor in de bar, dus namen we het ervan. We lieten ons mooi bedienen met heerlijk eten en veel drankjes, eindelijk aan de andere kant van de bar en het voelde verdomde goed. Oud op nieuw was de beste die we ooit meegemaakt hebben (in australie dan want in Nederland zou het feestje een schamele 5 krijgen) dus heel laat werd het dan ook niet zodat we de volgende dag vroeg op pad konden gaan naar Allice Springs. Op naar de familie!!
De volgende dag op tijd op zodat we de laatste dingen in de auto in konden pakken en de laatste mensen gedag konden zeggen. Van Judie kregen we als afscheidscadeautje een meloen, brood, kaas, appels en van Gerry kregen we shampoo, conditioners koffie thee en suikertjes. Dus met de wagen volgeladen op weg naar kunanara waar we onze eerste stop gepland hadden. Wat ons opviel is dat jacky nou wel zonder problemen langs het verdoemde stuk weg tussen Fitzroy en Halls creek kwam en dat het landschap na de vorige keer enorm veranderd was. Door de regen die het gebied de afgelopen dagen gehad had was al het gras en waren alle bomen weer mooi groen.
De gehele reis tot katherina liep voorspoedig en we ondervonden geen problemen op de regen na die daar in alle hevigheid was losgebarsten.
De 2e nacht bleven we overnachten in daily waters dit is een bekende pub waar idereen een bericht of iets van zichzelf achter laat, het is een grote gezellige troep/verzammeling binnen. Door de hevige regenval zat koken op ons campingfornuisje er niet helemaal in en waren we aangewezen op het eten van de locale pub. Eigenlijk niet eens zo een enorme straf want het eten was betaalbaar en eigenlijk ook nog van best wel goede kwaliteit.

Eindelijk was het 4 januari en zouden we de familie koeckhoven van het vliegveld oppikken en mar en leo ontmoeten. Daarom na de auto ‘s ochtends vroeg een beetje opgeruimt te hebben (toonbaar gemaakt) dus weer vroeg op pad. Onderweg nog iets opvallends meegemaakt. We kwamen wel een heel langzaam rijdende auto tegen met een kameel aan de zijkant en nadat we de wagen gepasseerd hadden kwamen we erachter waardoor dat kwam. De auto werd namelijk opgetrokken door een 2e kameel en begeleid door een man. Echt een uitzonderlijk geval van een man en achterop de nummerplaat van de wagen stond shit happens. En inderdaad shit happens soms maar zoals bassie altijd zei wat er ook gebeurd altijd blijven lachen en dat konden we aan die man ook wel zien.

Op het moment dat we op het vliegveld aankwamen met 2800 kilometer op de klok van jacky haar nieuwe rikketik bleken mar en leo net 30 minuten daarvoor aangekomen te zijn en landde ook Vincent en marian niet veel later. Eigenlijk wel heel apart om vanaf 3 richtingen binnen 2 uur op de zelfde plek aan te komen. Nu zitten we met zijn allen in een air-conditioned cabine op een camping. We zaten ‘s avond lekker aan een biertje toen er een duitse jongere man langskwam of wij misschien eens naar zijn auto wilde komen kijken omdat het zo stonk naar zuur en de accu was zo heet en hij wist niet wat te doen. Omdat wij al enkele biertjes genuttigd hadden duurde het ff voordat leo begreep dat de accu er heel snel uit moest. Na een korte samenwerking tussen leo en mike was de accu er dan ook snel uit. Wat bleek nou was dat door een verkeerde bedrading de accu overcharged was en dat als we ff langer gewacht hadden dat de accu voor schitterend vuurwerk gezorgd had op de camping. Dan hadden we dus eindelijk nieuwejaarsvuurwerk gehad wat hier door de droogte normaal verboden is. Door de overbelading zou er binnen de accu een enorme druk opgebouwd worden waardoor het hele rental campervannetje heel netjes de lucht in was gegaan.
Morgen zullen we weer op pad gaan met zijn 6en voor meer avonturen en ervaringen en de wijde omgeving van alice springs gaan onderzoeken. En dan willen we natuurlijk proberen zo lang mogelijk met mar en leo, mar en v mee te reizen. Misschien zelfs tot Tennant Creek en dan scheiden onze wegen weer. Als de regen het allemaal toe laat natuurlijk.
Voor iedereen van het thuisfront mar en Vincent hebben een goede vlucht gehad en genieten nu van een heerlijk koud biertje in het zonnetje ,bij een temperatuur van 41 graden.

Cheers…

Mike en Froukje
En natuurlijk Mar (2x), Leo en Vincent niet te vergeten.


enne jongens bedankt voor de foto!!!